Ale ostatecznie postanowiłem jednak wypróbować grę, co może być najlepszą decyzją związaną z grami, jaką kiedykolwiek podjąłem.
Styl artystyczny jest dość prosty, ale wygląda świetnie. Kontrole. Och, kontrole. Co za wspaniałe kontrole. Ponownie, kontrole wydają się dość proste, ale szybko okazuje się, że nie jest to takie proste, ponieważ możesz odblokować kilka umiejętności. Kontrole są niesamowite i świetnie pasują do stylu artystycznego.
Potem jest fabuła. Fabuła nie jest zbyt jasna, gdy grasz w grę po raz pierwszy. Na przykład nie zrozumiałem zbyt wiele poza tym, że istniała jakaś infekcja.
Ale im więcej grasz, tym więcej tajemnic odkrywasz, i im więcej szukasz online informacji o lore, tym bardziej wszystko staje się jasne.
Wszystko ma sens, za każdym twoim działaniem kryje się powód w fabule, i nawet jeśli nie znasz całego lore, fabuła nadal jest taka, nie potrafię tego dokładnie wyjaśnić. Coś w tej fabule jest takie... specjalne. To jest ten rodzaj historii, który nie pozwala ci zasnąć w nocy, bo ciągle o niej myślisz.
Jako osoba, która głównie gra w gry z serii Mario i jest przyzwyczajona do historii typu "Księżniczka porwana, idź ją uratować", mogę tylko powiedzieć, że
Hollow Knight ma absolutnie niesamowitą fabułę, ten rodzaj historii, którego wcześniej jeszcze nie doświadczyłem.
Mimo że ta gra jest tak dobra, są pewne drobne problemy. Na początku tempo gry nie jest idealne, irytujące jest też to, jak długo trzeba czekać, zanim dostaniesz mapę, ale to są, znowu, tylko drobne problemy.
Coś innego, o czym jeszcze nie wspomniałem i co nie ma dużego znaczenia dla tego, jak fajna jest sama gra, ale uświadamia, jak imponujący jest Hollow Knight, to fakt, że gra została stworzona w zaledwie trochę ponad trzy lata... Przez zaledwie trzy osoby!
Ta gra, lepsza niż większość gier AAA stworzonych przez setki osób, została stworzona przez trzy osoby w trzy lata.
Co za gra.
Ukryj. 
Najlepsza metroidvania w historii.
