Nou, ten eerste, rennen. Als jij op je plaats rent, gaat je karakter vooruit. Als je niets doet, doet je karakter niets. Hoe harder je rent, hoe harder je karakter staat. De Joy-Con op je been houdt het allemaal bij.
Helaas is ook Ring Fit niet bestendig tegen de legendarische truc waar al in Wii Fit veel gebruik van werd gemaakt. Je kan de Joy-Con ook gewoon in je hand houden, en alleen je hand bewegen. De game merkt het verschil niet.
Behalve rennen, doe je ook nog oefeningen. Onderweg kom je vijanden tegen, en die versla je met turn-based combat. Door oefeningen, waarbij je vaak de ring-accessoire gebruikt te doen, doe je damage. Deze oefeningen worden steeds moeilijker en intensiever naarmate je verder in het spel komt, en moeten niet onderschat worden.
Het meest irritante aan dit spel was mijn conditie. Het is namelijk erg leuk, maar na een uurtje spelen werd ik zo moe, dat ik niet meer verder kwam. Dit verbaasde mij nogal, want als er iets is waar ik een hekel aan heb, is het sport. Maar toch heeft Ring Fit mij de laatste tijd flink in beweging weten te brengen.
Behalve het hoofdverhaal zijn er ook nog een boel minigames. Je zou misschien verwachten dat de minigames makkelijk en niet intensief zouden zijn, maar dat valt mee. Hoewel de minigames lang niet in de buurt van het hoofdverhaal komen, moet je toch wel een beetje je spieren gebruiken.
Dus, als je in beweging wilt komen, maar net als ik niet van sporten houdt, is het het waard om deze game eens een kijkje te geven.
Verberg.